ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Sophia Antipolis της Νίκαιας, στη Γαλλία, στον τομέα της Επικοινωνίας και του Πολιτισμού των χωρών της Μεσογείου. Σπούδασε επίσης Ιστορία της Τέχνης στην Ecole du Louvre στη Γαλλία. Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση βιβλίων και έχει γράψει δύο παραμύθια για παιδιά, ενώ από το 1997 δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο χώρο της διαφήμισης και επικοινωνίας. Έχοντας περάσει από τη θέση της κειμενογράφου και καταλήγοντας διευθύντρια δημιουργικού, πολλές διαφημιστικές καμπάνιες φέρουν την υπογραφή της. Η κυρία Βοϊκου έχει γράψει επίσης τρία εκπληκτικά βιβλία τα οποία μέσα από την συνέντευξη που μου παραχώρησε θα μπορέσουμε να τα γνωρίσουμε καλύτερα.

Πείτε μας λίγα λόγια για τον εαυτό σας ώστε να μπορέσουμε να σας γνωρίσουμε καλύτερα.

Θεωρώ τον εαυτό μου μια τυπική Ελληνίδα της γενιάς μου. Έχω σπουδάσει γαλλική φιλολογία και θεωρία της επικοινωνίας. Εδώ και δεκαπέντε χρόνια δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά στο χώρο της διαφήμισης. Είμαι παντρεμένη κι έχω δύο παιδιά. Στην καθημερινότητά μου βρίσκομαι σε ένα συνεχές τρέξιμο για να προλάβω όλους και όλα… μέσα σ’αυτό το συνεχές βομβαρδισμό υποχρεώσεων, η συγγραφή αποτελεί την προσωπική μου ψυχοθεραπεία και αποφόρτιση.

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ξεκινήσετε να γράφετε? 

Γράφω από πολύ μικρή ηλικία… από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Επειδή ανέκαθεν ήμουν άνθρωπος εσωστρεφής ήταν ο τρόπος για να εκφράζω τα συναισθήματά μου: τη θλίψη μου, την οργή μου, τη χαρά μου. Ωστόσο για πολλά χρόνια ήταν μικρά κείμενα που δεν θεωρούσα ότι μπορούσαν να εκτεθούν σε ένα ευρύτερο κοινό. Την απόφαση να γράψω πλέον ένα μυθιστόρημα την πήρα σε μια αρκετά ώριμη περίοδο της ζωής μου. «Το κόκκινο σημάδι», το πρώτο μου μυθιστόρημα, ξεκίνησα να το γράφω ως φυγή από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Όταν τελείωσα, θεώρησα ότι μπορούσε να εκτεθεί σε ένα ευρύτερο κοινό κι από κείνη την στιγμή κι έπειτα πήρε το δρόμο του.

Κυρία Βόϊκου πείτε μας λίγα λόγια για το συγγραφικό σας έργο, και τα τρία σας βιβλία είναι τόσο διαφορετικά και συνάμα τόσο ίδια. Τι είναι αυτό που θέλετε πραγματικά να καταλάβει ο κόσμος διαβάζοντας τα κείμενά σας? 

Όντως και τα τρία βιβλία είναι τελείως διαφορετικά ως προς τη μυθοπλασία. Σαφώς έχουν ομοιότητες ως προς τον τρόπο γραφής καθώς θεωρώ ότι είναι από τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα συγγραφέα. Όταν γράφω, δεν έχω στο μυαλό μου τον αναγνώστη. Ακούγεται ίσως λίγο εγωιστικό, αλλά δεν μπορώ να γράψω έχοντας στο νου μου τι θα αρέσει και τι όχι στους αναγνώστες. Ξεκινώ γράφοντας πρώτα για τον εαυτό μου και στη συνέχεια για όποιον θέλει να ταξιδέψει με τα βιβλία μου. Δεν γράφω για να προβληματίσω τον κόσμο, ούτε για να του δώσω λύσεις. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο αναγνώστης να ταξιδέψει μέσα από τις σελίδες των βιβλίων μου, να πλάσει εικόνες με τη φαντασία του και ίσως να μάθει και κάποια πράγματα που μπορεί να αγνοούσε.

Πικρό γλυκό λεμόνι ένα βιβλίο χρονικά αναφερόμενο στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και σχετιζόμενο με μεγάλους έρωτες. Ουσιαστικά έχουμε έναν άντρα και δυο γυναίκες γύρω από αυτόν. Πείτε μας λίγα λόγια για το περιεχόμενο του βιβλίου. Τι σας ώθησε να γράψετε μια ιστορία ερωτικού τριγώνου? 

Δεν θεωρώ ότι πρόκειται για μια ιστορία ερωτικού τριγώνου. Το ερωτικό τρίγωνο απλώς υπάρχει μέσα στη μυθοπλασία. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κλασσικό ερωτικό τρίγωνο αφού οι δύο γυναίκες του Κωσταντή, η Ασημούλα και η Ελίζα, αγνοούν η μία την ύπαρξη της άλλης μέχρι το τέλος της ζωής τους. 

Πιστεύω ότι το Πικρό Γλυκό Λεμόνι είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Αναφέρεται σε ένα ιστορικό γεγονός την εποχή του Εθνικού Διχασμού, το 1916, όπου 6.500 Έλληνες στρατιώτες θα μεταφερθούν μυστικά και παρά τη θέλησή τους από την Καβάλα στο Γκέρλιτς της Γερμανίας. Εκεί θα μείνουν τρία ολόκληρα χρόνια μακριά από την πατρίδα και τις οικογένειες τους. Είναι φυσικό, τη στιγμή που μιλάμε κυρίως για νέους άντρες να δημιουργηθούν διάφοροι ερωτικοί δεσμοί με τις Γερμανίδες οι οποίες επίσης υποφέρουν από λειψανδρία καθώς όλοι οι νεαροί Γερμανοί πολεμούν στα χαρακώματα με τη Γαλλία. 

Ωστόσο η μοίρα και η ιστορία είναι πολύ πιο δυνατές από την ανθρώπινη θέληση κι ένα άλλο περίεργο γεγονός, θα συμβεί τριάντα χρόνια αργότερα που θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο τις ζωές των ηρώων. Είναι από τα ιστορικά γεγονότα και τις ανθρώπινες ιστορίες που λες ότι δεν είναι δυνατόν να έχουν συμβεί κι όμως έχουν συμβεί στην ελληνική ιστορία. 

Το κόκκινο σημάδι αναφέρεται σε μία κοπέλα η οποία έχει ένα σημάδι, το οποίο όπως αναφέρετε και εσείς της χαράζει την ζωή. Πείτε μας λίγα λόγια. Υπάρχει και μεταφυσική πλευρά μέσα στο κείμενο? 

Η Αργυρώ, η ηρωίδα του βιβλίου έχει εκ γενετής ένα κόκκινο σημάδι στη βάση του λαιμού της. Στην πορεία της ζωής της, θα ανακαλύψει ότι το συγκεκριμένο σημάδι πυορροεί και ξεφλουδίζεται όταν πρόκειται να της συμβεί κάποια καταστροφή. Είναι ένα σημάδι που σημαδεύει τις μεγάλες καμπές της ζωής της. 

Σαφώς και κάποιος θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει ως μία μεταφυσική πλευρά μέσα στο κείμενο, ωστόσο εγώ το τοποθέτησα κυρίως σε επίπεδο συμβολικό. Ήθελα να δείξω ότι πάντα υπάρχει ένα σημάδι στη μοίρα κάθε ανθρώπου που τον προειδοποιεί. Το σημάδι αυτό μπορεί να λέγεται Θεός, ένστικτο ή οι κοντινοί μας άνθρωποι.

Το ταξίδι της φωτιάς είναι ένα μυθιστόρημα το οποίο αναφέρεται σε μια πληγωμένη ψυχή διακεκριμένη επαγγελματικά, με μεγάλα πάθη και όλα αυτά καταλήγοντας στην αναζήτηση της αυτογνωσίας. Πόσο σημαντική είναι κατά την άποψη σας η αυτογνωσία ? 

Από τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή μας. Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι γνωρίζουμε τον εαυτό μας, αλλά παρά τα χρόνια που πολλές φορές κουβαλάμε στην πλάτη μας, ο εαυτός μας παραμένει ο μεγάλος άγνωστος. Το ταξίδι της φωτιάς, στην πραγματικότητα είναι το ταξίδι προς την αυτογνωσία: ένα ταξίδι δύσκολο, επίπονο, που εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Δεν είναι εύκολο πράγμα να γνωρίσεις τον πραγματικό σου εαυτό, να έρθεις σε επαφή όχι μόνο με τις φωτεινές αλλά και τις σκοτεινές του πλευρές, να αναλάβεις την προσωπική σου ευθύνη απέναντι στη ζωή. Δύσκολο ταξίδι που ωστόσο αν το βαδίσεις με συνέπεια στο τέλος θα σε ανταμείψει με μία πανέμορφη Ιθάκη.

Ευχαριστώ πολύ την κυρία Βοϊκου για την συνέντευξη που μου παραχώρησε.