ΤΙ ΚΟΙΝΟ ΕΧΟΥΝ Ο ΠΑΝΟΣ ΚΙΑΜΟΣ ΚΑΙ Ο AZIS ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ?


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)

Εικόνα
Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας… Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει… Αν στην προβλήτα μάς περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτήματα, όλοι αυτοί που αγαπήσαμε… Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή, για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι… Τι απερισκεψία κι αυτή! Πάντα τους ληστές τούς περνούσαμε για κατατρεγμένους. Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε τις καταιγίδες… Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση… Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια! Aν… Αν… Αν ήταν όλα… αλλιώς! Μα τότε, πώς θα ξεχωρίζαμε το φως που κλείνουν μέσα τους τα φύλλα της παπαρούνας;” 
Διαβάστε περισσότερα

21: Βλέπε κωμωδίες, βρες ευκαιρίες να γελάς τουλάχιστον 15 φορές τη μέρα

Εικόνα
Από το άρθρο 60 + 1 Γράφει: Κατερίνα Τσεμπερλίδου Αναδημοσίευση από το www . tsemperlidou . gr Όταν είμαστε μικροί (και ανέμελοι, αυθόρμητοι) γελάμε γύρω στις 400 φορές τη μέρα. Φαντάσου! Κάθε ερέθισμα, μας κάνει να ξεκαρδιζόμαστε δυνατά. Η μουτζούρα στο τετράδιο, οι κάλτσες του δάσκαλου, οι γκριμάτσες του διπλανού, μια λέξη που τόνισε ο μανάβης περίεργα, ένα αστείο στην τηλεόραση, το σχόλιο για το φυτό της τάξης, ο τρόπος που έπεσε στη γη ο αντίπαλος στο ποδόσφαιρο, η λίστα δεν έχει τέλος. Οι αφορμές έρχονται τόσο απότομα, τόσο άμεσα και τόσο αυθόρμητα που δεν ψάχνουμε για ευκαιρίες. Έρχονται από μόνες τους, σαν ένα κύμα με τόσο ορμητική συχνότητα, που μας αναγκάζει να κάνουμε προσπάθεια να κρύψουμε τη χαρά μας. Καλύπτουμε με το χέρι το στόμα μας για να μη φανεί ότι εμείς βλέπουμε παντού κάτι αστείο. «Τι το αστείο, βλέπεις, παιδί μου και γελάς;», «Πες μας και μας το αστείο να γελάσουμε παιδί μου!» σε προσγειώνει μια ξινή δασκάλα και σου δημι...
Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΣΧΑΛΙΑ

Εικόνα
Φυλλοβόλος θάμνος με μεγάλα, βαθυπράσινα και σε σχήμα καρδιάς φύλλα, η πασχαλιά οφείλει το όνομα της στο γεγονός ότι ανθίζει για 20 έως 30 ημέρες κοντά στο Πάσχα. Ανάλογα με το είδος και την ποικιλία, τα αρωματικά της λουλούδια βγαίνουν σε μεγάλες και εντυπωσιακές, κωνικές ταξιανθίες. Οι πιο πολλοί την έχουμε θαυμάσει σε διάφορες αποχρώσεις του μοβ, ωστόσο συχνά συναντάμε τα απλά ή διπλά άνθη της σε διάφορους τόνους του λευκού, ιώδους, μπλε και κίτρινου. Το πιο σύνηθες είδος στην Ελλάδα είναι η κοινή πασχαλιά (Syringa vulgaris), με τα χαρακτηριστικά μοβ-φούξια άνθη. Το όνομα του γένους "Syringa" ;έχει την ρίζα του στην ελληνική λέξη σύριγγα που σημαίνει σωλήνας, αυλός. Πολλές ποικιλίες πασχαλιάς είναι συλλεκτικά γνωστές σαν γαλλικά υβρίδια γιατί αναπτύχθηκαν από λάτρεις των λουλουδιών στους κήπους της Rouen και της Nancy στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου. Μετρίου μεγέθους, δεν ξεπερνά σε ύψος τα 4 - 5 μ. και τα 2 - 3 μ. σε διάμετρο. Φυτεύεται ως θάμνος (με...
Διαβάστε περισσότερα