27: Η ζωή έχει εκπλήξεις και ανατροπές όχι μόνο αρνητικές αλλά και θετικές

Από το άρθρο 60 + 1

Γράφει: Κατερίνα Τσεμπερλίδου

Αναδημοσίευση από το www.tsemperlidou.gr

«Να μου λείπουν οι εκπλήξεις, ευχαριστώ!» Είναι αλήθεια ότι όσοι αποφεύγουν τις εκπλήξεις θέλουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο στη ζωή τους;

Αυτές οι «εκπληξούλες» και «μια μικρή έκπληξη» είναι θέμα προσωπικής ερμηνείας και ορισμού τι σημαίνει έκπληξη για τον καθένα μας. Σου αρέσει το χιούμορ του άλλου και αυτό που ο άλλος εννοεί «έκπληξη;»

Η ερμηνεία της έκπληξης ή της ανατροπής χτίζεται από την προσωπική σου ιστορία. Αν στα 10 σου χρόνια ξυπνάς ένα πρωί και πας να πιεις το γάλα σου ακολουθώντας τη ρουτίνα της ημέρας, ανακαλύπτοντας στο πάτωμα τη μητέρα σου με στραβό στόμα χωρίς να μπορεί να κουνηθεί, η έκπληξη για σένα ταυτίζεται με το δυσάρεστο. Ειδικά μάλιστα τη στιγμή που ο κίνδυνος για ένα νέο εγκεφαλικό μπορεί να υπάρχει σαν σκιά καθημερινά μέσα στην οικογένεια, η ζωή αλλάζει για χρόνια.

Ορισμένες ανατροπές, όχι μόνο αλλάζουν τη στιγμή αλλά τη ζωή σου όλη. Πολλές τέτοιες στιγμές έχουν αλλάξει τη ζωή των συνανθρώπων μας. Ένας πόλεμος, μια πτώχευση, η απώλεια ενός ανθρώπου, απόλυση και ανεργία, ένας χωρισμός, μια επίσκεψη ρουτίνας για ένα τσεκ – απ, όπου ακούς απότομα μια δυσάρεστη είδηση για την υγεία σου, για να αναφέρω μερικές.

Όταν στο γραφείο που εργαζόμουν έμπαινε κάποιος υφιστάμενος και έκλεινε πίσω του την πόρτα, λέγοντάς μου «θέλω να σου πω», ήξερα καλά πως το ήδη πηγμένο πρόγραμμα της μέρας μου σε δευτερόλεπτα θα ανατραπεί προς το χειρότερο. «Παραιτούμαι!», έσκαγε στα πόδια μου η βόμβα της έκπληξης (σε εποχές που τολμούσε ο κόσμος να παραιτηθεί).

Άντε να βρεις στέλεχος να αναπληρώσεις τη θέση κάνοντας interviews, συμπτύσσοντας το χρόνο που δεν είχες, έτσι κι αλλιώς.

Έχω πάρει από φόβο τις εκπλήξεις και τις ανατροπές. Δεν ξέρω αν είναι θέμα επιθυμίας να ελέγχω τη ζωή μου ή είναι ανάγκη και μεγάλη επιθυμία να γλιτώνω τα δυσάρεστα που περιμένουν στην στροφή.

Αν έρθουμε και στις ευχάριστες εκπλήξεις, έχει τύχει να κάνω μια έκπληξη με τολμηρό χιούμορ που παρεξηγήθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε να χρειαστεί να στείλω κόκκινα τριαντάφυλλα για να εξιλεωθώ.

Βέβαια υπάρχουν και ωραίες εκπλήξεις να θυμάσαι: όταν πήρα προαγωγή εντελώς ξαφνικά (εκεί να δεις πόσο φοβήθηκα), όταν οι φίλες μου μου έκαναν surprise party στα γενέθλιά μου, όταν μου έκαναν πρόταση γάμου με ορχιδέες και σαμπάνια, όταν ένα αγαπημένο πρόσωπο περίμενε έξω από το σπίτι να με δει στη 1 το πρωί, όταν παίρναμε μια νέα δουλειά με ανάθεση, χωρίς διαγωνισμό, όταν είχα ένα σημαντικό τηλεφώνημα για την έκδοση του βιβλίου μου, όταν παίρναμε βραβεία δημιουργικότητας από Φεστιβάλ εξωτερικού και ερχόταν το συγχαρητήριο γράμμα τους.

Αν ήμουν 14 ετών, θα ήθελα κάποιος να μου πει: «Πολύ στραβά έχεις πάρει τις εκπλήξεις και τις ανατροπές. Η ζωή έχει ισορροπία. Για όσες δυσάρεστες ανατροπές έχεις ζήσει, περίμενε να πάρεις το ανάλογο μερίδιο σε ευχάριστες. Θυμήσου όμως να δίνεις την ίδια προσοχή στις ευχάριστες όση είχες δώσει στις δυσάρεστες. Βάλε στη μνήμη σου, κοίτα να θυμάσαι σαν πιο φωτεινές αυτές που σου έδωσαν αληθινή χαρά που δεν την περίμενες. Κοίτα να σβήσεις τις άλλες, σταματώντας να τις γυροφέρνεις στο μυαλό σου. Μείνε ανοικτή στις ανατροπές, γιατί χάρη στις ανατροπές εξελίχθηκε και προχώρησε μπροστά η ζωή σου».

ΥΓ: και μην ακούω για φάρσες! Αυτές να τις κάνεις αλλού!

Ανάπτυξη του άρθρου που είχε δημοσιευθεί συνοπτικά στις 14/01/2012

Διαβάστε το άρθρο: 60+1 πράγματα που θα έλεγα στο νεότερο εαυτό μου

Φωτό από: www.freedigitalphotos.net