UNE PROMENADE A PARIS

Το Παρίσι είναι ο αγαπημένος μου προορισμός από παιδί, πάντα κάτι με τραβούσε σε αυτήν την πόλη. Ίσως είναι η ιστορία του, ίσως οι τέχνες που αναπτύχθηκαν εκεί. Για εμένα το Παρίσι και όλη η Γαλλία είναι σαν μία ιδέα στενά συνδεδεμένη με τον διαφωτισμό και την αναγέννηση. Συνδεδεμένη με τους γλύπτες, τους ζωγράφους, την διανόηση. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν γνωρίζουμε για το Παρίσι ιστορικά, όπως από που προήλθε η ονομασία του. Σε αυτό το άρθρο θα αναφέρω κάποια πράγματα ιστορικά με το Παρίσι και τα μνημεία του και θα σας πάω ένα ταξίδι έτσι όπως το είδα με τα δικά μου μάτια. 

Το Παρίσι, είναι γνωστό και ως η Πόλη του Φωτός και ένας από τους λόγους που πήρε το όνομά του ήταν όταν φωτίστηκαν οι κύριες λεωφόροι του Παρισιού με φανούς γκαζιού το 1828. Το Παρίσι είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας και της περιφέρειας Ile de France και μία από τις ιστορικότερες πόλεις της Ευρώπης. Η πόλη του Παρισιού εξελίχθηκε από έναν κέλτικο οικισμό, στα μέσα του 3ου αιώνα προ Χριστού πάνω στο νησί που βρίσκεται το σημερινό κέντρο της μεγαλούπολης, στον ποταμό Σηκουάνα. Το 52 π.Χ ο οικισμός κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Τότε το Παρίσι ονομαζόταν 'Lutetia'. Κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ο οικισμός μεγάλωσε σημαντικά και επεκτάθηκε και στην αριστερή όχθη του ποταμού Σηκουάνα. Εκεί δημιουργήθηκαν ένα αμφιθέατρο, λουτρά και ένας χώρος συγκέντρωσης. Η πρώτη φορά που αναφέρεται στην ιστορία η πόλη των Παρισίων είναι από τον Ιούλιο Καίσαρα, στο έργο του "Ιστορία". Εκεί την αναφέρει ως Λουτητία και την φυλή που κατοικεί εκεί, ως Παρίσιους. Μέχρι τώρα έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να αποσαφηνιστεί η προέλευση των ονομάτων αυτών. Σύμφωνα με μια τολμηρή άποψη, προέρχεται από την ελληνική λέξη "πάρισος", δηλαδή αυτός που απέχει εξίσου από δύο ή περισσότερα σημεία. Οι Έλληνες άποικοι ονόμασαν Πάρισο το νησί αυτό του Σηκουάνα "Ile de la Cite", όπου ιδρύθηκε ο πρώτος οικισμός και ξεκίνησε η πόλη των Παρισίων. Παντού υπάρχει το ελληνικό στοιχείο απ' ότι φαίνεται. Φτάνοντας οδικά στο Παρίσι δεσπόζει από μακριά ο διάσημος Πύργος του Άιφελ και είναι πραγματικά μαγευτικός. Ο Πύργος του Άιφελ είναι το ορόσημο της πόλης και η ψηλότερη κατασκευή της, με ύψος 324 μ. (μαζί με την κεραία). Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν το 1887 και ολοκληρώθηκαν το 1889. Δέχεται πάνω από 6.000.000 επισκέπτες ετησίως, ενώ το 2002 συμπλήρωσε συνολικά 200.000.000 επισκέπτες από τότε που κατασκευάστηκε. Δυστυχώς λόγω του υπερβολικά πολύ κόσμου που περίμενε στην ουρά για να ανεβεί στον Πύργο εγώ δεν τα κατάφερα, όμως μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι όντως μεγαλοπρεπής μαζί με την Αψίδα του Θριάμβου η οποία έχει ύψος 50 μ. και μήκος 45 μ. και κατασκευάσθηκε με εντολή του Ναπολέοντα. Αυτό που παρατηρεί κανείς στην Αψίδα είναι οι μάχες και τα ονόματα των στρατηγών που είναι χαραγμένα σε αυτήν και η φλόγα που καίει συνεχώς. Είναι μία ωραία βραδινή βόλτα στην λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων μία από τις δώδεκα λεωφόρους που σχηματίζουν ένα αστέρι από τις οποίες πήρε το όνομά της η πλατεία του Άστρου. Όταν βρίσκεται κανείς στο Παρίσι δεν γίνεται να μην επισκεφτεί την Παναγία των Παρισίων. Ο καθεδρικός ναός της Notre Dame de Paris είναι ένας από τους αρχαιότερους καθεδρικούς ναούς της Ευρώπης. Συνολικά έχει χωρητικότητα 9.000 ατόμων και το εκπληκτικότερο σημείο της είναι το βιτρό της το οποίο έχει ύψος όσο μια πενταόροφη πολυκατοικία. Το Λούβρο, οι Βερσαλλίες, το πανεπιστήμιο της Σορβόνης είναι τα διαμάντια όλης της Γαλλίας. Οι δρόμοι του Παρισιού είναι μεγάλοι, καθαροί, ασφαλείς και όποιον και αν πάρεις θα πέσεις πάνω σε καφενεδάκια της δεκαετίας του 20', του 50' και όλων αυτών των εκπληκτικών εποχών. Συνεχίζοντας το ταξίδι φτάνουμε στην Μονμάρτρη όπου είναι ένας από τους υψηλότερους λόφους και παλαιό προάστιο του Παρισιού και ύψους 130 μέτρων. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της πόλης και ανήκει στο 18ο διαμέρισμα της και αποτελεί μία από τις πιο γνωστές περιοχές της. Τα νότια όριά της προσδιορίζονται από τη λεωφόρο Κλισύ. Στον λόφο δεσπόζει η Βασιλική της Ιερής Καρδιάς του Παρισιού γνωστή ως Sacre Coeur. Η Sacre Coeur ειναι μια Ρωμαιοκαθολική εκκλησία αφιερωμένη στην Ιερή καρδιά του Ιησού. Η θέα που αντικρίζει κανείς πάνω στον λόφο ιδίως την νύχτα είναι μαγευτική και συνάμα ερωτική. Όσοι έχετε πάει θα συμφωνείτε μαζί μου και όσοι όχι σας εύχομαι να καταφέρετε να πάτε, αν είστε τυχεροί και έχει και πανσέληνο θα θέλετε να μείνετε εκεί. Στα σκαλοπάτια είναι μαζεμένος κόσμος, νέοι άνθρωποι έχοντας κιθάρες στα χέρια και αυτό δίνει επιπλέον χρώμα στην νύχτα. Αφήνουμε πίσω την περιοχή της Μονμάρτρης και κατευθυνόμαστε κάπου μαγικά. Γαλλία λοιπόν και συγκεκριμένα Παρίσι χωρίς Disneyland δεν γίνεται.

Μίση ώρα έξω από το Παρίσι και δέκα λεπτά από το αεροδρόμιο Charle de Gaulle το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Γαλλίας, υψώνεται η Disneyland. Πραγματικά δεν ξέρω τι να γράψω γι αυτό το μέρος, πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο. Όλες οι ηλικίες είναι μαζεμένες εκεί από μωρά μέχρι και ηλικιωμένους ανθρώπους που παίζουν σαν μικρά παιδιά. Εκεί όντως ξεχνάς προβλήματα, υποχρεώσεις, σκοτούρες τα πάντα. Όπου και να κοιτάξεις έχει χαρακτήρες Disney, έχει παρελάσεις, μαγαζιά με δώρα, εστιατόρια και μια εκπληκτική μουσική που σε κάνει να νιώθεις καθαρός στην ψυχή. Δεν υπάρχουν λόγια γι αυτό το μέρος και ότι και αν γράψω περαιτέρω θα είναι απλά λίγο γιατί η μαγεία και τα όνειρα δεν κλείνονται σε στενά όρια και παραγράφους. Μπορώ να γράψω σελίδες ατελείωτες για το Παρίσι, όμως προτιμώ να αφήσω την φαντασία σας να σας οδηγήσει από δω και κάτω, θέλησα απλά να μοιραστώ ένα μικρό κομμάτι όσων είδαν τα μάτια μου για την υπέροχη αυτή πόλη. Μπορεί να επανέλθω κάποια στιγμή με νέο αφιέρωμα στο διαμάντι της Ευρώπης, μέχρι τότε συνεχίστε να ονειρεύεστε χρησιμοποιώντας την μαγεία που έχετε μέσα σας.