Aston Martin: τα 100 χρόνια του Βρετανικού θρύλου


Από Richard Aucock


2012: Aston Martin V12 Zagato

Διαβάστε το άρθρο στο : http://sport.gr.msn.com   















ΠΗΓΗ : gr.msn.com

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)

Εικόνα
Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας… Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει… Αν στην προβλήτα μάς περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτήματα, όλοι αυτοί που αγαπήσαμε… Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή, για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι… Τι απερισκεψία κι αυτή! Πάντα τους ληστές τούς περνούσαμε για κατατρεγμένους. Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε τις καταιγίδες… Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση… Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια! Aν… Αν… Αν ήταν όλα… αλλιώς! Μα τότε, πώς θα ξεχωρίζαμε το φως που κλείνουν μέσα τους τα φύλλα της παπαρούνας;” 
Διαβάστε περισσότερα

21: Βλέπε κωμωδίες, βρες ευκαιρίες να γελάς τουλάχιστον 15 φορές τη μέρα

Εικόνα
Από το άρθρο 60 + 1 Γράφει: Κατερίνα Τσεμπερλίδου Αναδημοσίευση από το www . tsemperlidou . gr Όταν είμαστε μικροί (και ανέμελοι, αυθόρμητοι) γελάμε γύρω στις 400 φορές τη μέρα. Φαντάσου! Κάθε ερέθισμα, μας κάνει να ξεκαρδιζόμαστε δυνατά. Η μουτζούρα στο τετράδιο, οι κάλτσες του δάσκαλου, οι γκριμάτσες του διπλανού, μια λέξη που τόνισε ο μανάβης περίεργα, ένα αστείο στην τηλεόραση, το σχόλιο για το φυτό της τάξης, ο τρόπος που έπεσε στη γη ο αντίπαλος στο ποδόσφαιρο, η λίστα δεν έχει τέλος. Οι αφορμές έρχονται τόσο απότομα, τόσο άμεσα και τόσο αυθόρμητα που δεν ψάχνουμε για ευκαιρίες. Έρχονται από μόνες τους, σαν ένα κύμα με τόσο ορμητική συχνότητα, που μας αναγκάζει να κάνουμε προσπάθεια να κρύψουμε τη χαρά μας. Καλύπτουμε με το χέρι το στόμα μας για να μη φανεί ότι εμείς βλέπουμε παντού κάτι αστείο. «Τι το αστείο, βλέπεις, παιδί μου και γελάς;», «Πες μας και μας το αστείο να γελάσουμε παιδί μου!» σε προσγειώνει μια ξινή δασκάλα και σου δημι...
Διαβάστε περισσότερα

Σκέψεις που κάνω όταν περπατάω

Εικόνα
Γράφει: Χριστίνα Γιαρμενίτη Αναδημοσίευση από το www . tsemperlidou . gr Η αλήθεια είναι ότι οι σκέψεις που κάνω αλλάζουν συνεχώς και εξαρτώνται από το περιβάλλον, τον τόπο και τις εικόνες που κοιτώ κάθε φορά που περπατάω. Πραγματικότητα επίσης είναι ότι στις ημέρες που διανύουμε είναι ελαφρώς δύσκολο να κάνουμε θετικές και όμορφες σκέψεις. Σε αυτό δεν ευθύνεται μόνο η οικονομική κρίση βέβαια, ευθυνόμαστε σε μεγάλο βαθμό και εμείς. Όταν για παράδειγμα περπατώ στο κέντρο της Αθήνας, μέσα στο καυσαέριο, στους μαύρους τοίχους και στους σκυφτούς ανθρώπους σκέφτομαι πού έχω συμβάλλει για να δημιουργηθεί αυτή η κατάσταση. Ομολογώ πως δεν είναι θετικές αυτές οι σκέψεις, όμως γυρίζοντας στο σπίτι γνωρίζω δρόμους που πάντα έχουν δέντρα και τώρα που μπαίνει η άνοιξη σιγά-σιγά και όλα ανθίζουν επιλέγω έστω κι αν κάνω κύκλους να τους επισκεφτώ. Περνάω, λοιπόν, από τον αγαπημένο μου δρόμο, ο οποίος είναι πάντα προσεγμένος και καθαρός από τον δήμο και πάντα ανθισμένος από ...
Διαβάστε περισσότερα