21: Βλέπε κωμωδίες, βρες ευκαιρίες να γελάς τουλάχιστον 15 φορές τη μέρα



Από το άρθρο 60 + 1

Γράφει: Κατερίνα Τσεμπερλίδου

Αναδημοσίευση από το www.tsemperlidou.gr


Όταν είμαστε μικροί (και ανέμελοι, αυθόρμητοι) γελάμε γύρω στις 400 φορές τη μέρα. Φαντάσου! Κάθε ερέθισμα, μας κάνει να ξεκαρδιζόμαστε δυνατά.

Η μουτζούρα στο τετράδιο, οι κάλτσες του δάσκαλου, οι γκριμάτσες του διπλανού, μια λέξη που τόνισε ο μανάβης περίεργα, ένα αστείο στην τηλεόραση, το σχόλιο για το φυτό της τάξης, ο τρόπος που έπεσε στη γη ο αντίπαλος στο ποδόσφαιρο, η λίστα δεν έχει τέλος.

Οι αφορμές έρχονται τόσο απότομα, τόσο άμεσα και τόσο αυθόρμητα που δεν ψάχνουμε για ευκαιρίες. Έρχονται από μόνες τους, σαν ένα κύμα με τόσο ορμητική συχνότητα, που μας αναγκάζει να κάνουμε προσπάθεια να κρύψουμε τη χαρά μας. Καλύπτουμε με το χέρι το στόμα μας για να μη φανεί ότι εμείς βλέπουμε παντού κάτι αστείο.

«Τι το αστείο, βλέπεις, παιδί μου και γελάς;», «Πες μας και μας το αστείο να γελάσουμε παιδί μου!» σε προσγειώνει μια ξινή δασκάλα και σου δημιουργεί τις πρώτες υποψίες ότι το γέλιο είναι ανεπιθύμητο. Είναι το πρώτο «κρακ», το πρώτο ράγισμα στο οικοδόμημα της ευθυμίας που χτίζεις παρατηρώντας τα γεγονότα. Γιατί, φυσικά, το γέλιο θέλει την «ώρα του».

Μόλις φτάσεις στην εφηβεία, το γέλιο αρχίζει να γίνεται δείγμα έλλειψης σοβαρότητας. «Είσαι γελοίος!» εκσφενδονίζουν οι όμορφες της παρέας στα αγόρια που γελάνε. Στην εφηβεία αλλάζει η βαρύτητα του αστείου. Εδώ, σημασία έχει να κρατάς «πόζα», «ειδικό βάρος». Τα είδωλα, ανεξάρτητα φύλου, δεν χαχανίζουν.

Αλλάζουν πια τα αστεία, οι αφορμές τους, ο κοινωνικός τους αντίκτυπος. Όλοι θέλουμε να γελάμε αλλά όχι πια φανερά. Τα μεν κορίτσια στα δωμάτιά τους με τις φίλες και με θεματολογία τα αγόρια, τα δε αγόρια στα δικά τους δωμάτια με τους φίλους τους και με θεματολογία τα κορίτσια.

Λέγε – λέγε κατά του αστείου, του γέλιου, της ευθυμίας, συν τα προβλήματα και οι έννοιες που προστίθενται και αυξάνονται με γεωμετρική ταχύτητα όταν μεγαλώνουμε, καταλήγουμε να γελάμε σαν ενήλικες μόνο 17 φορές τη μέρα και «αν».

Θα ήθελα, λοιπόν, στην κομβική ηλικία των 14, κάποιος να μου πει «Παιδί μου, μεγαλώνοντας θα έχεις λιγότερες ευκαιρίες να γελάς. Θέλω να θυμάσαι ότι το γέλιο είναι υγεία. Εκτός του ότι είναι ένα μασάζ για τα σπλάχνα, είναι και ένα φυσικό μίξερ που κινητοποιεί τις ενδορφίνες, ορμόνες ευτυχίας, ενισχύει το ανοσοποιητικό και κατεβάζει την αρτηριακή πίεση. Με το γέλιο νιώθεις ωραία, διασκεδάζεις, χαίρεσαι. Ακόμα και ψεύτικες συσπάσεις να πάρει το πρόσωπό σου μιμούμενο το γέλιο χωρίς να γελάς, τα αποτελέσματα θα είναι τα ίδια. Τόση θετική δύναμη έχει πάνω μας.»

«Έσκασε στα γέλια», «Έτρεχαν τα μάτια μου από τα γέλια», «Έκανα νέο συκώτι από τα γέλια», «Τα γέλια μας ακουγόντουσαν μέχρι απέναντι».

Βέβαια η κοινωνία θέλει να τιμωρεί με ενοχές και τιμωρία τους χαρούμενους ανθρώπους. Γι’ αυτό υπάρχουν φράσεις όπως «Τα γέλια της Παρασκευής, κλάματα του Σαββάτου», «Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος», κλπ

Θα ήθελα κάποιος να μου προδιαγράψει «επειδή μεγαλώνοντας δεν θα μπορείς να γελάς οπουδήποτε, ας πούμε με τον τσαπατσούλικο τρόπο που πίνει καφέ ο προϊστάμενος ή με την προφορά του πελάτη ή με τις γκριμάτσες του γείτονα, γιατί είναι κοινωνικά ανεπιθύμητο, βρες άλλους τρόπους να γελάσεις.

Μοιράσου τις κοινωνικές σου αυτές παρατηρήσεις με ένα φίλο και γελάστε ετεροχρονισμένα (μετά το γεγονός). Βλέπε κωμωδίες. Μοιράσου ανέκδοτα. Θυμήσου αστεία στιγμιότυπα από προηγούμενες στιγμές της ζωής σου και γέλα μόνος σου. Κάνε χιούμορ, ειδικά όταν υπάρχει ένταση στη δουλειά ή στην οικογένεια.

Γενικά μην αφήνεις το γέλιο σου να χαθεί. Μην αφήνεις το χιούμορ σου, που σίγουρα έχεις από παιδί, να θαφτεί κάτω από τόνους μιζέριας ή προβλημάτων. Μέτρα τις φορές που γελάς καθημερινά και αν είναι 15 αύξησέ τες! Σαν φάρμακο.

Δες τη ζωή με τον ενθουσιασμό ενός παιδιού. Γιατί το γέλιο είναι υγεία και ενθουσιασμός για τη ζωή. Και μέσα σε αυτό το concept, δίνε προσοχή και περιποιήσου τα δόντια σου. Όταν δείχνεις τα δόντια σου με γέλια και όχι απειλητικά, κάνε τους άλλους να απολαμβάνουν το χαμόγελό σου».

Ανάπτυξη του άρθρου που είχε δημοσιευθεί συνοπτικά στις 14/01/2012

Φωτό από: www.freedigitalphotos.net

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)

ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ

ΜΟΝΑΞΙΑ