23: Δεν υπάρχει εύκολη επιτυχία

Από το άρθρο 60 + 1

Γράφει: Κατερίνα Τσεμπερλίδου

Αναδημοσίευση από το www.tsemperlidou.gr

Εκτός και αν σου τύχει πραγματικά το λαχείο (πόσες πιθανότητες έχεις μαθηματικά; Μία στα 3.000.000;) δεν υπάρχει τρόπος να επιτύχεις από αέρα κοπανιστό.

Ακόμα και πλούσιο πατέρα να έχεις, πάλι θα κοπιάσεις να κρατήσεις την επιχείρηση ή να σταθείς αντάξιος των προσδοκιών του πατέρα σου!

Η επιτυχία είναι όταν η προπαρασκευή συναντήσει την ευκαιρία (αυτό το έχει πει άλλος)

Σίγουρα χρειάζεσαι μια ευκαιρία. Μια θέση, μια ανοδική αγορά, μια πρόταση, μια εταιρία, μια σχέση, ένα πολυσύχναστο εμπορικό δρόμο, μια δεμένη ομάδα, μια απροσδόκητη δημοσιότητα, κάτι. Όμως εκεί είναι απαραίτητη η προσωπική σου προσπάθεια και συμβολή.

Δεν προσφέρονται όλα άκοπα.

Όποιος το λέει αυτό, μάλλον εκφράζει την προσωπική του επιθυμία παρά την πραγματικότητα. «Γίνε γιατρός, έχει πολλά λεφτά», «Γίνε χρηματιστής και μετά θα κάθεσαι», «Αν μπεις σε αυτή τη θέση, έπιασες τ’ αστέρια», «Στην Αμερική, όλοι έχουν δουλειά».

Πολλοί πιστεύουν ότι η απαρχή μιας καριέρας ή μιας θέσης ή μιας επιχείρησης είναι το τέλος, ο προορισμός, τα ουράνια. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς βολευτήκαμε!

Μα εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Το άγχος, οι πολλές ώρες εργασίας, οι ευθύνες, τα ξενύχτια, η συνεχής ενημέρωση και εκπαίδευση, η προσπάθεια για καλύτερα αποτελέσματα, η καλλιέργεια σωστών συναδελφικών σχέσεων, ο κόπος, ο καλπασμός, το ενδιαφέρον, ο ενθουσιασμός που σου απομυζά την ενέργεια.

Συχνά κρίνουν τους επιτυχημένους από την επιτυχία τους και όχι από τη διαδρομή που έκαναν. «Τι ανάγκη έχει αυτός; Διευθυντής δεν είναι;» Ναι, αλλά για να φτάσει σε αυτή τη θέση και ακόμα περισσότερο για να μείνει ψηλά, έχει δώσει όλο του τον εαυτό πνευματικά, ψυχικά, σωματικά. Πιθανότητα θυσιάζοντας πολλά από αυτά που απολαμβάνουν οι άλλοι.

«Ο σαλίγκαρος ανεβαίνει γλύφοντας και έρποντας», λένε για να χαρακτηρίσουν το στερεότυπο του επιτυχημένου. Φυσικά, σε ορισμένους Οργανισμούς έτσι είναι. Όχι όμως στην πλειονότητα των υπολοίπων.

Δεν ξέρω επιτυχία που να ήρθε αβίαστα. Ξέρω επιτυχία που ήρθε γρήγορα, επιτυχία που άργησε να έρθει, επιτυχία που κράτησε, επιτυχία με διακυμάνσεις, κάπου – κάπου ξέρω και κάποιους λίγους που προχώρησαν χωρίς κόπο. Όλοι οι υπόλοιποι που ξέρω ίδρωσαν για να φτάσουν εκεί που έφτασαν.

Αν ήμουν σήμερα 14 ετών θα ήθελα κάποιος να μου πει «Δεν υπάρχει εύκολη επιτυχία. Μπορεί για κάποιους απειροελάχιστους να ισχύσει αυτό, όλοι οι υπόλοιποι όμως, η πλειοψηφία, περνάει διά πυρός και σιδήρου για να φτάσει στην κορυφή.

Μη σταματάς να προσπαθείς, όχι μόνο στη δουλειά σου αλλά και στις σχέσεις σου. Για να είναι επιτυχημένη μια σχέση, θέλει συνεχή προσπάθεια. Αν χαλαρώνεις, ο άλλος σε θεωρεί αδιάφορο.

Ακόμα περισσότερο στη δουλειά. Κράτα το tempo σου και συνέχισε το δρόμο προς το στόχο σου. Μη σε παρασύρουν οι έπαινοι, τα μπράβο ή τα θετικά σχόλια (βεβαίως και τα χρειάζεσαι). Όμως η επιτυχία θέλει αυτοπειθαρχία, οργάνωση, αποτελεσματική χρήση του χρόνου, καλές εργασιακές σχέσεις, συνεχή ενθουσιασμό, εκμετάλλευση των ευκαιριών, περιέργεια για τα καινούργια, ακεραιότητα, συνέπεια, δέσμευση, ταπεινότητα, πλάνα και πραγματοποίηση των στόχων.

Τα έχεις όλα χωρίς προσπάθεια ή αυτοπειθαρχία; Όχι! Για αυτό, μην κρίνεις επιπόλαια τους επιτυχημένους βλέποντας τα προνόμια που απολαμβάνουν και παρασυρθείς να συμπεράνεις πως υπάρχει άκριτη επιτυχία.

Προχώρα σταθερά κοιτάζοντας ψηλά. Μπορείς να φτάσεις και εσύ ψηλά θεωρώντας τη δυσκολία σαν αναπόσπαστο μέρος της διαδρομής για την επιτυχία».

Ανάπτυξη του άρθρου που είχε δημοσιευθεί συνοπτικά στις 14/01/2012

Διαβάστε το άρθρο: 60+1 πράγματα που θα έλεγα στο νεότερο εαυτό μου

Φωτό από: www.freedigitalphotos.net